Ki sen anca çektiğin acıların arkasına sığınıp, bunları ben çektim sen değil diyerek millete ahkam kesiyorsun. İçindeki bastırmak için elindeki tek dal sigaraya sarılıyorsun. Bazı acılar çektin diye kendini ölmüş bitmiş sayıyorsun.
Sen güçlü değilsin, sen sadece acı çekmiş ve bir daha acı çekmemek adına diğer acılara yüzünü dönmüş ama o acıların üstüne geldiğini bile bile onlardan kaçamayacağını bile bile kaçıyorsun. Onların karşısında durup Heey! ne oluyoruz? diyemiyorsun. Sonra insanlara yaşadıklarından bahsedip yada bahsetmeyip işte ben buyum diyorsun. Bu senin sorunun, sen korkaksın acıların ile yüzleşemeyecek kadar korkaksın. Yüzleşmek kolay değil, ama imkansız değil. Yapman gereken tek şey ayakta durmak ve ben buyum, vurun yıkılmam demek.
'Görüyor musun Mike halimi ?, ne hallere düştüm'
"Ne var abi halinde, filinta gibi adamsın", 'Ne mi var ? ne yok ki. Bir kız için ? söyle bana korkak birisi için ben acı çekmeyi göze alacak kadar salak mıydım ? cesaretten dürüstlükten bahseden ben neden korkak birisine aşık oldum ?'
Madem acı çekmeyecekti, gelmeyecekti bu dünyaya. Dünya burası, insanlar kendi menfaatleri için her şeyi yapar biz daha elizabet, uyuyalım..
'Sevemeyecek kadar korkak, ama gözlerime bakarken kendine aşık edercesine cesur(!)'
"Korkakla korkak olma abi, boşver sen takma, ben varım yanında.."
'Eyvallah, yanımdasın. Neden korkarlar ? incinmek bu kadar mı acı verici ? yoksa ben mi mazoşistim biraz açıklasana bana, anlatsana anladıysan. Beynim durdu'
"Abi uykun mu geldi senin ?", 'Yook olum ne uykusu, gözlerimi dinlendirsem yeter.'
'Ne dedi biliyor musun bana ? bana zaman ver. Şair diyor ki burda ben sektirip gidiyorum alışmaya çalış bak sana sinyal veriyorum.. Heeh aldık sinyali, alışıyoruz işte sensizliğe.'
O yokken de yaşıyordum. Şimdi mi yaşayamıcam, kalbim onsuz da atabilir, kalbim varmış onu da yeni fark ettim ama olsun, çalışıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder