Uyutulduğumuzu ayıkamıyoruz, dolandırıldığımızı ayıkamıyoruz, aptal yerine koyulduğumuzu ayıkamıyoruz.
Öğretmenler ezberletiyor, güçlüler sindiriyor, kendini zeki zanneden çakallar sömürüyor elinde güç bulunduran bir darbede o indiriyor kafandan aşağı.
Düşünmene fırsat bırakmıyorlar, hemen gündem belirliyorlar TT yapıyorlar 2-3 şey söylüyorsun vatan kurtarıyorsun. Elindeki telefonda anca bir aşağı bir yukarı yapıyorsun.
Çarka çomak sokmaya çalışsan bir o kadar yardımcı oluyorsun, ayıkmaya çalıştıkça seni dışlıyorlar özgün olan her şeyi itekliyorlar popülerliği bol olan yanlışları benimsiyorlar sonrada diyorlar ki yeni nesil çok fena.
Sal bakalım sen çocuğunu oynasın, bırak öğrencini bir hayal etsin, ver bakalım formülü öğrencinin ihtiyacı olduğu için, ön ayak ol, gerçekten öğreten ol sonra gezin ben öğretmenim diye.
Çıkar şu gözlükleri gözünden, çık şu kalıbın içinden, senden farklıları da olabilir bunu da kabullen, dünya küçük ettiğini bulursun bunu da bilsen insanlar daha kaliteli olur sanki.
Bunları ben yapsam nolcak herkes aynı mı diyorsun ? işte sıkıntı burada başlıyor, kendimize değil herkese bakıyoruz onlara göre hareket ediyoruz, onlara göre konuşup onlara göre susuyoruz.
Bunları yaparken teknolojiden kopalım demiyorum, bırakalım telefonu bilgisayarı organik tarıma geçelim demiyorum, istiyorsak tarımda yapalım ammaa bunların köleleri olmayalım.
Tabakhaneye b!k yetişmiyoruz, birazcık rutinden sapalım mesela yürüyen merdivenden değilde normal merdivenden çıkalım, masamızın yönünü çevirelim ama rutinden sapalım bazı şeylere alışmayalım.
